Kolejny wywiad ze mną w roli głównej, który przeprowadził Jakub Rohde, do przeczytania [tutaj].
Przy okazji zapraszam na mój profil na facebooku.

Zbliża się czas nagrywania moich piosenek z programu „Chyba piosenki”. Trochę to potrwa, bo praktycznie wszystko robię sam. Mimo to, i tak trzeba zbierać fundusze, aby efekt końcowy był właściwy. Co z tego wyjdzie? No cóż, miejmy nadzieję, że płyta. Czy będzie dostępna w ogólnej sprzedaży? Tego jeszcze nie wiem. Gdyby ktoś miał ochotę wspomóc mnie, to nie mówię nie.

Gdyby ktoś się nie zorientował nastała wiosna, czyli skończyła się zima. Zima jaka była każdy wie, ale wiosna… hm… tutaj sprawa ma się inaczej. Jak to się mówi „się okaże”. Dlaczego piszę o pogodzie? Już wyjaśniam. W zimie sprawa jest prosta: siedzi się w domu i co jakiś czas trzeba odśnieżyć kawałek koło domu i wraca się do ciepłego domu. Niestety wiosna jest bardziej wymagająca. Wystarczy trochę słońca, trochę deszczu i trawa rośnie jak na drożdżach (oczywiście warunkiem tego stwierdzenia jest sprawdzenie, czy faktycznie na drożdżach trawa rośnie szybciej, niż bez drożdży). Na wszelki wypadek uznajmy, że rośnie bardzo szybko. Tak, wiem, że to kolejny ogrodniczy wywód, który nic nie wyjaśnił. Do rzeczy. W zimie jest mniej pracy na zewnątrz domu i ten czas można wykorzystać na pracę w domu. Jaką pracę? Mnie najbardziej interesuje praca twórcza i na niej się skupmy. Jesień i zima to faktycznie najpracowitsze pory roku u mnie. Wiosną wszystko budzi się do życia. I to nie jest dobra wiadomość. Wiosna ledwo się obudzi i od razu chce, aby się nią zająć. No to chwyta się człowiek za kosiarkę, grabie, łopatę i do roboty. A praca twórcza w domu cichutko płacze z samotności. I to niestety jest fakt – zaniedbałem pracę twórczą. Co mam na swoją obronę? Z przyrodą się nie wygra! I już.

Gdyby ktoś miał ochotę przeczytać wywiad ze mną, który przeprowadziła Agnieszka Bobowska, to jest on dostępny [tutaj].

Pojawił się nowy dział na stronie, czyli „teksty”.
Co nie co już wrzuciłem, ale jest jeszcze dużo do umieszczenia.
Postaram się co jakiś czas aktualizować, aby było co czytać.
Przy tekstach piosenek umieszczone są też akordy (jeśli takowe znam), gdyby ktoś miał ochotę sobie pograć i pośpiewać.
I to tyle dobrych wieści.
Miłego czytania.

W dziale multimedia pojawiła się moja najnowsza produkcja.
„Anioł„, to piosenka z tekstem Jana Brzechwy.
Zapraszam do słuchania.

Grupa Wokalna ZORA. To cudo spotkałem wczoraj podczas występu.
Zakochałem się od pierwszych dźwięków i pierwszego widzenia.
Tu można posłuchać i zobaczyć.
Mam nadzieję, że dziewczyny zostaną szerzej zauważone i docenione.
Bo naprawdę warto, aby tak było.
Z niecierpliwością czekam na ich nagrania.
I życzę im wielkiego sukcesu.

Po udanych koncertach w końcówce roku przyszła pora na nowe otwarcie. Zacząłem od Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy w Cigacicach na zaproszenie Stowarzyszenia Regionu Cigacic (personalnie przez Waldemara Włodka). Mimo niesprzyjających warunków jakimi są na przykład sala gimnastyczna, to udało się stworzyć kameralną atmosferę i  występ był bardzo udany. Następnie były koncerty w Ostrowie Wielkopolskim, Żarach i Sulikowie. I tu zaskoczenie. Najlepsze przyjęcie było w najmniejszej miejscowości, czyli w Sulikowie. Nie spodziewałem się, że koncert w Gminnym Ośrodku Kultury w Sulikowie może być tak fantastyczny. To jednak nie tylko moja zasługa. Przyczynił się do tego także dyrektor ośrodka (Grzegorz Żak), który prężnie działa i animuje lokalną społeczność. Bardzo dziękuję wszystkim, którzy zjawili się na koncertach, za dobre przyjęcie i za mile spędzony czas. Dziękuję także organizatorom, bez których te koncerty nie mogły by się odbyć. Dziękuję.

Kończy się nasz pobyt w Stanach. Ostatnie dźwięki ostatniego koncertu właśnie wybrzmiały. Teraz czas pakowania, a jutro powrót do Polski.

Nie wiem jeszcze jak ogarnąć wszystko, i co i jak opisać.
Może po powrocie, gdy już dojdę do siebie i wypocznę, to wszystko będzie prostsze i jaśniejsze.

To był ostatni wpis w obcym kraju.

Od czego tu zacząć?

Może od tego:
Lista solowych koncertów powiększa się, co bardzo mnie cieszy.
Strona na facebooku rośnie w siłę (www.facebook.com/jaros.jaroslaw).

Aktualnie jesteśmy z Grzegorzem w trasie po USA.

Postaram się szczegółowiej opisać, to co się wydarzyło w ostatnich miesiącach.
Ale już nie dzisiaj.

No i koniec aktualności w skrócie.

W ramach prezentów na Święta Bożego Narodzenia wrzuciłem wideo nowe piosenki do działu „multimedia”. Najnowsza, czyli „BO ŚWIĘTA TO JEST DZIWNY CZAS” powstała dzięki współpracy z zespołem Droga Na Ostrołękę, za co im bardzo dziękuję. To chyba tyle przed nowym rokiem. Spokojnych świąt, niezależnie, czy je obchodzisz, czy nie.

Uwaga, uwaga!
Rozpoczynam układanie trasy koncertowej na 2014.
Chętnych zapraszam do współpracy.

Biblioteko, ośrodku kultury, pubie, klubie…
Nie obawiaj się.
Wszystko jest do dogadania, że pozwolę sobie na mowę potoczną.

wejdź na
www.facebook.com/jaros.jaroslaw

lub
www.jaros.pl

pooglądaj, poczytaj i się zdecyduj.

Pozdrawiam
Jarosław Jaros

23.11.2013 – BYDGOSZCZ

Zapraszam

Zapraszam na koncerty w listopadzie:
9.11.2013 – ŚWIEBODZIN
13.11.2013 – POZNAŃ

I już jest nowa wersja strony.
Bardziej czytelna, bardziej intuicyjna i inne „bardziej”.
Mam nadzieję, że przypadnie Wam do gustu.
Oczywiście jestem otwarty na uwagi.

Już dzisiaj w TVP2 (godz. 21.50) wystąpię w „Dzięki Bogu już weekend”. Będę miał dwa wejścia. Jedno z kabaretem Nowaki i Kabaretem Skeczów Męczących (takiej roli jeszcze nikt mnie nie widział) i z Grzegorzem zaprezentujemy premierowy Wywiad z Józkiem o Magdzie Gessler. Mam nadzieję, że się Wam spodoba. Grzegorz przypomni jeszcze francuskiego kucharza.

Już za chwileczkę, już za momencik mój solowy koncert z programem „Chyba piosenki”.

Informacje czaso-przestrzenne: 17.05.2013 – Zielona Góra – HarlemClub – Sienkiewicza 11 – godz. 20.00.
Więcej na facebooku.

No to stało się. Już po premierze. Ten dzień przeszedł do historii (przynajmniej mojej). Zmęczony jestem okropnie.
Koncert łącznie z krótką przerwą trwał około 2 godzin i 20 minut, czyli można przyjąć, że 2 godziny bez przerwy. Jestem bardzo mile zaskoczony przyjęciem. Do tej pory jestem w lekkim szoku.
Na razie to tyle. Teraz muszę przejrzeć nagrania i wyłowić wszystko, co się da wyłowić.

Bardzo dziękuję wszystkim, którzy byli, oraz tym, którzy chcieli być, a nie mogli.

Gdy odpocznę i pozbieram myśli, to może jeszcze coś napiszę.